Pagina's

woensdag 27 juli 2011

biogas : welke zijn de ethische grenzen ?

Een opmerkzame landbouwer uit ons dorp reageert op mijn artikel van gisteren over alternatieve energie en over het artikel dat gisteren in De Standaard verscheen : Hij stelt zich volgende vraag : 'Is het ethisch verantwoord om biogas en biomassa aan te prijzen als alternatieve energiebronnen ten tijde van extreme hongersnood ?'
Een terechte opmerking.  Temeer omdat er vandaag in De Standaard weer een artikel verschijnt over het onderwerp (Binnenland, p7, rubriek 'Elders is het beter') over komkommergas (in volle komkommertijd voor de journalisten trouwens).  In Wenen werden de komkommers (die onverkoopbaar waren ten gevolge van de bacterie-heisa) in de biogasinstallatie van de stad gekieperd.   De vergisting gebeurt trouwens door bacterieën (goede!).   Wenen wil tegen 2020 de helft van zijn 1,6 mio inwoners bioverwarmen....
Eten in de energie-installatie stoppen, ik heb er zelf ook ethische problemen mee, net als de reagerende landbouwer uit ons dorp.  Maar er zijn natuurlijk nog heel wat andere toepassingen, zo ook volgens de journalist vandaag in De Standaard : denk maar aan het vele grasmaaisel rond de fermettes en villa's in Vlaanderen, het bermmaaisel (heel veel in Hoegaarden !), de verwelkte bloemen van moederdag en de overschot uit de keuken van al die (veel te vele) kookprogramma's op TV... 
Wat mij betreft, moet biogas komen uit (groen)afval...

De reagerende boer heeft gelijk... Er is nog onderzoekswerk nodig.  Wat zijn ethische grenzen in een wereld waar nog steeds hongersnood is ?   Wat doe je met je voeding ? Wat doe je met je land ? Het lijkt mij een interessant onderwerp voor een masterthesis... ? Misschien kan ik het onderwerp eens influisteren aan mijn jongste dochter die iets wil doen met 'onderzoeksjournalistiek'.