Zoals je weet, had de Tiense huisvestingsmaatschappij het sociale woningbouw project in het oud rusthuis aan de Tiensestraat de naam Pannenhuis gegeven. Pannenhuis is eigenlijk een verkeerde schrijfwijze van Paenhuys (brouwerij). Zoals je ook weet, had Hoegaarden in de 18de eeuw 39 brouwerijen, waarvan de woning in de Tiensestraat er één was, maar zeker niet de belangrijkste. Pannenhuis was dus eigenlijk zo geen goede naam.
Om die reden (en om verwarring te vermijden met ons gemeenschapscentrum Paenhuys) werd door het schepencollege een andere, historisch meer relevante, naam ingefluisterd aan de huisvestingsmaatschappij.
We hebben het voorstel 'residentie Vannerum' gedaan. Elisabeth Vannerum (meisjesnaam), getrouwd met Vandertaelen is namelijk diegene die het gebouw aan de gemeente geschonken heeft, met de bedoeling er een 'goed doel' mee te ontwikkelen. Of de huisvestingsmaatschappij die naam overneemt, daar beslist binnenkort haar raad van bestuur over.
Wat is nu wel vreemd ? Heel het geslacht Van Nerum wordt 'van elkaar' geschreven. Elisabeth Vannerum echter niet, dat is aan elkaar vast. De gemeentesecretaris heeft het hoogstpersoonlijk in haar overlijdensacte opgezocht.
Het is zo'n beetje als bij mijn familienaam. Heel mijn familie heeft een accent op Lefevre, behalve ik. Mijn accent is weggevallen toen ik mijn huwelijk ging aangeven. Toen bleek dat ze op mijn geboorteakte het accent vergeten waren. En het is die akte die telt, wél of niet buitenbeentje daardoor in de familie, dat maakt niet uit.
Nog interessant : Elisabeth Vannerum was een rechtstreekse afstammeling van Carolus Van Nerum, de grote brouwer op de hoek van de Vroente in de Corneliushoeve (zie foto, heel de blok van de brug), met een buitenverblijf in de Pastoriestraat (nu de pastorie). En ze maakten natuurlijk deel uit van de 5 geslachten in Hoegaarden.