De provincie heeft naar aanleiding van Gedichtendag een bundel laten schrijven. Hier is de eerste strofe van het gedicht over het Hageland.
Behaagelijk Hageland
het landschap valt harmonisch in de plooi,
riekt naar mest en mout. de Witte van Hoe-
gaarden verbroedert met die van Zichem.
de natuur blijft niet op de wandelpaden.