Het doet mij plezier dat historische wetenschappers van de Vlaamse overheid interesse vertonen in het jubileum van de grote veldslag van Hoegaarden (1013). Voor Hoegaarden had deze veldslag een groot belang, want het is door het verloop van deze veldslag dat Hoegaarden nooit stadsrechten heeft gekregen (maar ook steeds van 2 walletjes kon eten!!). Het was een veldslag met een beroepsleger van 1000 soldaten uit de rijkere klasse. (ter vergelijking : tijdens de slag van Neerwinden in de 18e eeuw vochten 100.000 soldaten, meestal uit de lagere klasse)
Vanzelfsprekend zullen we dit in Hoegaarden 'op Hoegaardse wijze' vieren. Op 'Hoegaardse wijze' wil vooral zeggen, 'met deelname van alle Hoegaardiers, horeca, verenigingen, middenstand enz. We hopen hiervoor leadersubsidies (Europees platteland) te krijgen
De historische achtergrond werd ons aangeleverd door een gedreven historicus uit West-Vlaanderen die van 'veldslagen' zijn specialiteit heeft gemaakt.
Historische - wetenschappelijke info :
Periode: Volle Middeleeuwen (987 tot
1250 n. C.)
Type oorlog: Nationaal
Historische regio: graafschap Bruningerode
Strijdende Partij 1 (+
aanvoerders): het Brabantse leger (olv
Lambert I van Leuven)
Strijdende Partij 2 (+ aanvoerders):het Luikse leger (olv Prins-bisschop Balderik II van Luik)
Algemene omstandigheden:
Om de orde te handhaven
besloot Balderic, prins-bisschop van Luik, in 1010 een kasteel te bouwen in
Hoegaarden. Hij begon met het graven van een gracht. Lambert I van Leuven
beschouwde die bouwplannen als een geste die tegen hem was gericht, met name
tegen het belang van de stad Leuven. Hij beval Balderic ermee te stoppen. Die
weigerde. Lambert viel Luiks gebied binnen en zijn ruiters brachten er
vernielingen aan. Onderhandelaars bereikten geen resultaat, het in de ban slaan
van Lambert evenmin. In 2012 stuurde koning Henry II, de hertog van Neder-Lotharingen,
Godefroid uit om Leuven te belegeren. Tevergeefs. (Wauters A., 1876)
Verloop van de strijd:
Balderic mobiliseerde zijn
aanhang en op 10 oktober 1013 had een treffen plaats met de graaf van Leuven in
Hoegaarden, op de grens met Oorbeek. Volgens de biograaf van Balderic verliep
de slag aanvankelijk in het voordeel van de Luikenaren. Maar Robrecht van
Namen, verwant aan Lambert, kon het tij doen keren. Hij en Lambert zorgden voor
een complete Luikse afgang. Driehonderd Luikenaars werden gedood en een groot
aantal raakte gewond of werd gevangen genomen. (Wauters A., 1876)
Afloop:
Balderic gaf zijn bouwplannen
op. Lambert breidde zijn invloed uit van de Dijle tot de kleine Gete maar
zonder het grondgebied van Hoegaarden. Dat bleef onder Luikse jurisdictie.
(Wauters A., 1876)
