Twee mannen, al jaren collega’s, raken op een dag met elkaar in gesprek over hun moeders. Ze ontdekken dat allebei de vrouwen al een hele odyssee achter de rug hebben. De ene verhuist op 16 september 1924 van een godvergeten sjtetl in Polen naar Antwerpen, Adela Rozenbaum is dan dertien. De andere, Helena Woronzowa, is in 1912 in het noorden van Rusland geboren, reist via een dramatisch afscheid in Berlijn naar Duisburg, en verliest in 1938 haar hart aan een huzaar in Breda.
Terugkijkend op hun leven beseffen de zonen, zeventigers intussen, dat ze maar weinig concrete details weten over het leven van hun moeders. De geschiedenis wordt geschreven door de elite, maar is intussen vooral tastbaar in het leven van gewone mensen. Hoe hebben deze vrouwen zich overeind gehouden tegen de achtergrond van grote historische gebeurtenissen als de Eerste en Tweede Wereldoorlog, de Russische Revolutie, de depressie van de jaren dertig, de oorlog in Indonesië en bij hun eigen persoonlijke drama’s?
Betty Mellaerts ging op zoek in archieven en brieven. In Adela en Helena reconstrueert ze op indringende wijze het ongewone levensverhaal van twee moeders.
Meer info : http://www.vanhalewyck.be/boek/adela-helena
En wat is er nu nog extra leuk : nu wil het toeval toch dat 2 schrijvende straffe madammen uit Hoegaarden hun boek op dezelfde dag voorstellen : Jolien Janzing stelt haar boek op 7 mei voor in Brussel en Betty Mellaerts ook op 7 mei in Mechelen. En ik heb pech...ik kan naar geen van beide gaan... want ik heb leadervergadering waardoor ik ook al de PWA-raad van Hoegaarden moet missen.
In alle geval : proficiat voor Betty ! (Outgaarden)
