Pagina's

dinsdag 24 maart 2015

Hoe was het nu met het charme-offensief van de provincie (leefmilieu) op vlak van de windturbines ?

Je kon vorige week in mijn agenda lezen dat de betrokken gemeentebesturen uitgenodigd werden door de gedeputeerde van leefmilieu (Groen) om van gedachten te wisselen over de plannen van Elicio/Storm.   Het was weliswaar een redelijk informeel overleg, met uitwisseling van bekommernissen.
De bezorgdheden van de gemeenten liepen parallel. (Meer dan de ingeplande windturbines, die al wel eens van de rechte lijn van de E40 afwijken - redenen ons onbekend - vermoedelijk omdat er niet altijd in de eerste lijn geen contract met de eigenaar is).
De bezorgdheden waren vooral de volgende :

- alle gemeenten zijn voorstander van hernieuwbare energie
- maar dit moet natuurlijk met respect (en zo weinig mogelijk hinder) voor de mens gebeuren.  Op dit vlak is er veel kritiek op Vlaanderen die de afstandsregels zelfs afgeschaft heeft !

- er moet een alternatief gezocht worden voor het huidig financieel model, waar de lusten (opbrengsten per windturbine) naar een paar 'happy few' gaan en de omwonenden met de lasten niets krijgen.  De aankoop van coöperatieve aandelen verhelpt dit euvel niet. (De coöperatieve Groenkracht van Electrawinds was trouwens een tweede Arcopar, google dat maar eens). 
- op dit ogenblik laat de provincie de energiekansen in kaart brengen.   Welk is de meest aangewezen energiebron in deze volbebouwde provincie ? Dat gaat van rio-energie (energie uit vuil water) over biomassa, zonnevelden en kleine of grote windturbines.  De aanwezige gemeenten vroegen zich af hoe dit plan zich verhoudt tot de aanvraag van Storm/Elicio.


De conclusie van de vergadering was redelijk voorspelbaar .  In Hoegaarden hebben we al wel wat ervaring met dit soort aanvragen, dus wij weten dat alleen het juridische telt in deze materie.  Of je nu als gemeente akkoord gaat met die wetgeving of niet, dat doet er niet toe :

- de vertegenwoordigers van de gemeentebesturen vonden dat alle politieke partijen maar eens aan de mouw van Vlaanderen moeten gaan trekken opdat de regelgeving toch wat meer rekening houdt met mens en milieu.

- de gemeentebesturen willen een model waarin de lasten en lusten beter verdeeld wordt.  De gemeenschap moet mee profiteren van de opbrengsten.  Blijkbaar zijn er firma's en modellen die dit wel mogelijk maken.  Er zouden andere voorbeelden in Vlaanderen zijn.
- Het belangrijkste gegeven is eigenlijk het volgende, en daar kunnen we niets aan doen : Ook al maakt de provincie een energiekansenatlas (dat is natuurlijk zeer waardevol),  dit heeft geen enkele afdwingbaarheid en zal het dossier Windpark E40 op geen enkele manier beïnvloeden.  Zowel voor de milieu-aanvraag als voor de bouwaanvraag geldt alleen de huidige Vlaamse regelgeving.  De ambtenaren die over het aanvraagdossier moeten oordelen, zullen dit alleen op een juridisch gegronde manier kunnen doen : voldoet het dossier aan de regelgeving van Vlaanderen.

In Hoegaarden wisten we natuurlijk al langer.  Dat kan frusterend zijn voor wie er een andere mening over heeft.  Maar om de wereld te veranderen moet je tegenwoordig natuurlijk in de politiek op Vlaams niveau gaan.  Gemeentebesturen kunnen voor dit soort dossiers niets beginnen tegen Vlaanderen.  (David tegen Goliath)