Samen met de burgemeester hebben we gisteren Monumenten en Landschappen rondgeleid in onze 'Tuinen van Hoegaarden', kwestie van eens te bekijken of ze zich kunnen vinden in onze infrastructuurwerken. Het was een zeer aangename namiddag, alhoewel mijn tenen waren afgevroren. Ik ben een absolute liefhebber van erfgoed. Ik ben eeuwen en eeuwen te laat geboren.
Ik heb met de specialist 'parken' uit Brussel, wiens naam ik vergeten te vragen heb, het tijdens de wandeling op een 'keuvelende wijze' (wel lastig van die afgevroren tenen !) gehad over ons Hoegaards Schoon. Ik raak er niet over uitgepraat. We hebben in Hoegaarden gewoon ALLES op erfgoedvlak, zelfs industrieel erfgoed, denk maar aan ons ijzeren bruggetje over de Gete dat met Europees geld zal gerestaureerd worden.
Onze specialist vond het, net als ik, zo spijtig dat het Station van Hoegaarden is afgebroken, terwijl al die dorpjes op de Ravel naar Namen wél hun station hebben behouden en herbestemd tot woningen.
Maar soit, in plaats van lyrisch te worden, zou ik beter mijn 'punt' maken :
Op de après (bij een warme koffie en nog steeds bevroren tenen!) kwam het item van De Apostelen ter sprake, zonder dat hij wist dat wij in Hoegaarden échte apostelen hebben Veel oude parken en tuinen (ook Meldert Bos aan het College) hebben 12 beuken staan die symbool zijn voor de 12 apostelen. Soms vergroeien ze ook tot 1 dikke stam met 12 kruinen.
In Hoegaarden centrum zou dat ook wel leuk zijn om te hebben, kwestie van onze échte apostelen eer aan te doen. Misschien moeten we ooit op Palmzondag toch maar eens 12 beuken planten....? En elke beuk een naam geven (Petrus, Paulus, Johannes, Jacobus, oei.... de rest ken ik niet meer...)
