Het apostelboek van Hoegaarden (foto) geeft ons een schat aan informatie.
Ook... het leven zoals het was voor de apostelen tijdens de eerste wereldoorlog. De processie bleef gewoon doorgaan, ook al was er een discipel aan het front.
Zo werd er geschreven onmiddellijk na Palmzondag 1917 :
Dat is nu voor het derde jaar dat de processie is
655
uitgegaan sedert het begin van den oorlog; en nog
ziet men geen einde aan die wreede plaag. Meer kunnen
wij van den oorlog niet schrijven; want den bezetter van
ons Vaderland is streng op hetgeen hij geschreven zou
vinden.
660
Bij den eersten roep des Koning zijnde 2 augustus
1914 is onze makker dicipel: Theophiel Fourie
moedig vertrokken; om ons Vaderland te gaan
helpen verdedigen, Ik heb hem het laatste gezien
den nacht voor hij vertrokken is; op de beek aan den
665
uitgang van het dorp; waar de paarden van Hougaerde
gereed stonden om te vertrekken. Daar op dat plechtig
oogenblik beloofde hij; dat hij het niet zou vergeten
dat hij dicipel was; en dat hij zou doen zien voor wat
een dicipel in staat is; en dat hij moedig zal zijn
670
en strijden tot den laatste
Daar er een dicipel in het leger is, heeft de vader
besloten van geen noenmaal te houden met Palmenzondag
het past immers ook niet dat wij zouden feesten
terwijl onze soldaten aan het vechten zijn; inzonder
675
heid terwijl er een dicipel ten strijde is.
Desmorgens na de mis hebben wij nochtans den
kofie gedronken; met koeken die geschonken wierden
door den Eerw. heer pastoor Egide Van Gucht; dat is
ook nog al hard; want voor die koeken te doen bakken
680
moet hij zelf bloem leveren; en die is nu niet
te krijgen; vermits iedereen op zijne grammen staat
is hij genoodzaakt dit van zijn grammen uit te
sparen
685
