Ik vind de spontane mail van Ubrt aan de organisatoren van Sousvoir sprekender dan een ernstige kunstrecensie. Ik geef ze u integraal weer. Een meer persoonlijke tekst over Ubrt en Hoegaarden en wat hij aan 'ingeweken' schepenen wil leren, krijg je morgen.
Op de foto hiernaast zie je Ubrt tijdens een van de vorige edities van de hollewegenjogging. Ubrt is fan van al wat in Hoegaarden gebeurt.
Hier komt zijn stukje. (Het meisje zonder rooie haren is An Roovers, de curator van Sousvoir).
Ubrt :
Dit weekend, SOUSVOIR in Hoegaarden vond ik prachtig. Veel geleerd. Twee
meisjes, Caroline en An hebben een heel ander beeld gedaan in het omgebouwd dorp, zeezand op de wegen.
De catalogus. De toezichters, die niets mogen zeggen. Stilte in de
exporuimtes, vervallen gebouwen, vies en vuil...staat er overal Kunst!
Als je voor een huis staat, een soort schilderij, weet je niet wie de
architect is. Alle kunstwerken zijn anoniem, de ene vindt het goed, de
andere niet.
Volgend weekenden wil ik weer alles opnieuw zien, naar details kijken, naar
het witte (waar alle kleuren inzit) naar het zwarte (dit is dood, geen
kleuren), de witte lachende tanden van Hilde Overbergh - ik ken haar niet,
nooit gezien, met haar natty dread haren: ik sta in de catalogus!
Wie bent u dan?
Ik heb dit weekend in een andere wereld geleefd. Vannacht niet kunnen
slapen...ik heb veel gemist!
Willy (van Willy en Els) ken ik al van 1983, 40 jaar...zondag 12 mei in de Tuinen van Hoegaarden, performance. Chaos. Van de Paplepel van de Pop
aandachtig...Tienen.
Waar An Roovers geboren is, nu 28 jaar is en Master in Fine Arts is!
YouTube, websites, een catalogus in twee talen, excuses voor de taal.
'Dasleben'.
