ik wou je een mail sturen, dat ik dit weekend GENOTEN heb van al wat ik gezien heb, ondanks de geur van mazout ipv het zweet van bedienden en arbeiders in de industriële gebouwen.
Mijn eerste (echte) kunstenaar is Hilde (Overbergh), ik vond het prachtig - keigoede, zou Jeroen Mues zeggen. Een zucht van Kunst in Hoegaarden, wat je goed geschreven heeft op de Catalogus SOUSVOIR!
Ja, de Kunst? Nee, gewoon rommel en zever...zullen de meeste dorpsgenoten zeggen, maar ik niet! Door mijn studie (lang geleden, toen ik nog dacht ook Kunst te maken, door mij de wereld ging veranderen, etc) heb ik Kunst gezien. En dat vergeet je nooit.
Mijn mail naar jou ging over een huis, de overkant van Alinneke, waar nu rechts de pizzeria is. Wat een mooie gevel, interbellum zoals de melkerij. In Hoegaarden zijn er zo veel mooie huizen. Links van Alinneke, renaissance gevel, waar mijn tante Melanie haar heel leven gewoond heeft. Waar mijn vader zijn schrijnwerkers-timmerman atelier was...
De gevel (pizzeria) zou Hilde kunnen geschilderd hebben, kleuren, niet gewoon uit de verfpotten. Zij heeft er haar ideeën gedacht, want het is een gebouw In Hoegaarden, niet elders.
De kunstenaars, die An Roovers uitgezocht heeft, hebben hun creaties gedaan voor Hoegaarden. Dus is het nog mooier, dan gewoon: ik maak iets kunstig (hahaha).
Een galerij kan hier niets kopen, tentoonstellen, alleen is deze Kunst hier te zien in Hoegaarden. Vluchtig als het Nirvana, en toch: in het Nirvana!
