Zo fier als een hond met 2 staarten...

... zo voelde ik mij begin deze week.  Aanleiding waren de professionele belevenissen van mijn dochters... de ene maakte haar debuut (alsof ze het elke dag deed) voor haar werk op de nationale nieuwjaarsreceptie van VOKA met onder andere onze eerste minister en een reeks vooraanstaande Vlaamse ondernemers.  'Business, hé mama!'.  En bleek na afloop met een zeer vernieuwend idee thuis te komen waar ik helaas nog niets mag over vertellen.  De andere dochter haalt de job binnen die ik zelf ook nog wel had willen doen (als ik al niet 3 leuke jobs had....).  Als ik het vergelijk met mezelf als starter (zo veel jaar geleden), halen ze me 20 jaar in.

Erg opgetogen ben ik ook over de wijziging (op mijn vraag) van mijn werkschema op het werk.  Voortaan ben ik op woensdagen en vrijdagen voltijds ter beschikking als schepen.  Tot vorig jaar was dat op maandagen en woensdagen.   Beter voor het werk zo, beter voor mijn schepenambt en beter voor mezelf.  Ook heel fijn om van zo veel vrijheid en vertrouwen te genieten op het werk.  Flexibiliteit komt van 2 kanten...ik ben dankbaar voor de vrijheid maar ben uitermate flexibel als er tandjes moeten bijgestoken worden. 

Eetbaar Hoegaarden krijgt vorm.  Het is een dag in juni (datum volgt) waar we zullen werken en genieten rond de korte keten.  Verenigingen die hiermee te maken hebben, doen mee.  Ook particulieren kunnen hun (eetbare) tuin openstellen.  Ik overweeg om dat zelf ook te doen.